روش های درمان بیماری صرع
صرع عارضهاي عصبي است كه با حملات تشنجي بروز ميكند و ناشي از تغييراتي در نحوه فرستادن پيامها ي الكتريكي بين سلولهاي مغزي است.
علل بیماری صرع
روش های درمان بیماری صرع
صرع عارضهاي عصبي است كه با حملات تشنجي بروز ميكند و ناشي از تغييراتي در نحوه فرستادن پيامها ي الكتريكي بين سلولهاي مغزي است.
صرع ممكن است به علت بيماريهايي كه بر مغز تاثير ميگذارند مانند سكته مغزي، يا تومور يا برخي بيماريهاي ارثي بوجود آيد.
افرادي كه مبتلا به صرع هستند تا هنگامي كه حملاتشان با مصرف دارو كنترل شده باشد اجازه رانندگي دارند. اغلب مبتلايان به صرع مگر در مواردي كه حملات تشنجي شديد و مكرر است ميتوانند به طور مستقل زندگي كنند.
داروهاي ضدتشنج ميتوانند در اغلب افراد از حملات پيشگيري كنند يا آنها را به حداقل برسانند.
معدودي از بيماراني كه به درمان دارويي پاسخ نميدهند نياز به جراحي براي برداشت كانون صرع دارند.
امار
حدود ۱٪ درصد از جمعیت مردم جهان (۶۵ میلیون نفر) صرع دارند،[۶] و تقریبا ۸۰٪ موارد در کشورهای در حال توسعه روی میدهند.[۳] صرع در افراد مسنتر رایجتر است.[۷][۸] در کشورهای توسعه یافته، شیوع موارد جدید بیشتر در نوزادان و سالمندان است؛[۹] در کشورهای در حال توسعه این بیماری در کودکان بزرگتر و بزرگسالان جوانتر دیده میشود،[۱۰] که دلیل آن تفاوت در فراوانی دلایل اصلی است. حدود ۵ تا ۱۰٪ از تمامی افراد یک حمله بی دلیل تا سن ۸۰ سالگی دارند،[۱۱] و احتمال وقوع حمله دوم نیز بین ۴۰ و ۵۰٪ است.
[۱۲] در بسیاری از نقاط دنیا افراد مبتلا به صرع حق رانندگی مشروط داشته یا کلا حق رانندگی ندارند،[۱۳] اما بیشتر این افراد بعد از یک مدت بدون حمله میتوانند رانندگی را مجددا آغاز کنند. متخصصان معتقدند حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد بیماری صرع پس از دو سال معالجه، به طور کامل درمان می شود و پزشک معالج می تواند داروی بیمار را قطع کند.